Europejczycy mówili o nim z podziwem i uznaniem, że jest ?Michałem Aniołem islamu”. Jego tureccy współziomkowie nazywali go po prostu ?Hodża Mi’mar Sinan”, co po polsku znaczy: ?Stary budowniczy Sinan”. I jedno, i drugie określenie jest równie zaszczytne dla tego człowieka, który dzięki wielkiemu talentowi i niezmiernie ożywionej działalności stał się największym architektem i budowniczym nie tylko samej Turcji, ale również wszystkich krajów i ludów muzułmańskich. Wyniki architektoniczno-budowlanej działalności Sina-na były rzeczywiście imponujące. W napisanym przez siebie własnym życiorysie podaje on, że wzniósł w sumie aż 312 budowli, skrupulatnie je po kolei wyliczając. Jeden z jego późniejszych biografów twierdzi, że budowli tych było znacznie więcej, podnosząc ich liczbę do 334. Jednakże już same tylko niepełne, być może, informacje Sinana wystarczą, aby odczuć głęboki podziw i szacunek dla człowieka, który w swym życiu zbudował tak wiele obiektów. Wzniósł zaś 73 meczety, 49 mauzoleów, 18 grobowców, 50 medres (szkół teologicznych), 7 szkół nauki Koranu, 3 szpitale, 17 kuchni dla ubogich, 27 pałaców, 18 karawanserajów (zajazdów dla karawan), 31 łaźni, 5 spichrzów, 7 mostów i 7 akweduktów. Chodzi zresztą nie tylko o liczbę dzieł Sinana, ale również, i przede wszystkim, o ich jakość ? wartość architektoniczną i budowlaną. O tym jednak nieco później. Najpierw trochę informacji o samym twórcy owych trzystu dwunastu budowli.